De regels opnieuw instellen: 'Sorry, geen statief' en 'Pro-camera's niet toegestaan' (2023)

Tijdens oudejaarsavond 2017, Dubaieen wereldrecord vestigenvoor de grootste LED- en lichtshow in Burj Khalifa, waarbij het gebruikelijke vuurwerk wordt afgeschaft en 2018 op een andere manier wordt verwelkomd, het “Jaar van Zayed”, genoemd naar de grondlegger van de VAE.

Het was voor mij slechts een liftrit van 30 verdiepingen om dit moment vast te leggen met mijn vertrouwde Olympus-spiegelloze camera. Voor degenen die lezen en niet bekend zijn met cameraterminologie: dit is in wezen hetzelfde type camera als wat je misschien kent als DSLR, of in het algemeen een camera met een zoeker en verwisselbare lenzen. Ik kreeg de foto die ik wilde, ging terug naar boven, bewerkte hem en plaatste hem binnen de eerste 30 minuten van het nieuwe jaar op sociale media.

Tot mijn verbazing, de ambtenaar@mydubaiInstagram-account pakte de foto een paar minuten later op voor hun eigen NYE-post. Het werd binnen een paar uur hun meest geliefde foto tot dan toe en werd opnieuw gepost door verschillende andere officiële en niet-officiële accounts.

Ruim 2 jaar later, tijdens een warme zomeravond, dwaalde ik op vrijwel dezelfde plek door een min of meer lege Downtown Dubai, met dezelfde camera, op jacht naar nieuwe composities. Deze keer kreeg ik niet de foto die ik wilde. Waarom? Omdat ik werd benaderd door een bewaker die me vertelde dat professionele fotografie niet is toegestaan ​​in dit gebied, dat particulier eigendom is van Emaar, de meesterontwikkelaar van de Burj Khalifa-wijk.

Dit achtergrondverhaal illustreert tot op zekere hoogte enkele van de redenen waarom ik deze blogpost schreef: veel ontwikkelaars, eigenaren, organisaties en locaties stellen dubbelzinnige regels op die amateurfotografen zoals ik ervan weerhouden hun locaties in het beste licht vast te leggen, ze willekeurig af te dwingen, maar dan willen wel de vruchten plukken van het gebruik van onze afbeeldingen voor marketingdoeleinden – meestal gratis onder eerlijk gebruik van sociale media (of dat goed of fout is, is een onderwerp voor een andere discussie).

Op dit punt wil ik duidelijk maken dat ik, hoewel ik moet toegeven, soms bijna mijn geduld met de bewakers heb verloren. Zij zijn uiteindelijk slechts de boodschapper, en hun werk als geheel wordt zeer gewaardeerd door mijzelf en durf ik te zeggen door de hele fotografiegemeenschap. Het gaat hier om de regels die ze moeten handhaven, en niet om wie ze handhaaft.

Een tweede disclaimer bij dit bericht is dat er vaak zeer waardevolle en rationele redenen zijn om fotografie in bepaalde situaties niet toe te staan. Het beschermen van overheidsinstellingen of militaire faciliteiten, het voorkomen dat de privacy van individuen in hun eigen ruimte in gevaar wordt gebracht, het waarborgen van de veiligheid van mensen in een druk gebied door geen toestemming te gevenstatiefmidden op een voetpad, of het waarborgen van de bescherming van auteursrechtelijk beschermd materiaal in bioscopen of concerten.

Dit zijn niet de situaties waar het hier om gaat. Hier hebben we het over grote open ruimtes die absoluut als openbaar worden beschouwd, geen gevolgen hebben voor de nationale veiligheid en waar mensen dagelijks foto's maken met hun smartphones.

Voor degenen die bekend zijn met Dubai: dergelijke plaatsen zijn Bluewaters Island, Burj Park, Dubai Canal of Design District. Ik heb deze voorbeelden gekozen omdat mij op al deze locaties is gevraagd geen foto's te maken met mijn camera en/of statief.

De vraag is: waarom is dat? Tot nu toe zijn de eventuele verklaringen die ik heb gekregen nooit erg coherent of logisch geweest. Als gevolg hiervan zal ik een aantal aannames moeten doen: uw typische foto-opnameapparaat varieert tegenwoordig van de grootte van een iPhone (de populairste camerain uw hand, naar een DSLR en een grote telelens van maximaal 30 cm lang, geplaatst op een statief van ongeveer 2 meter hoog.

Uit persoonlijke – en dus anekdotische maar gekwalificeerde – ervaring heb ik ontdekt dat:

1.Geen van de locaties in kwestie zou iemand ervan weerhouden een foto te maken met zijn smartphone.

2.Enkelen van hen zouden je benaderen voor fotograferen met een DSLR of spiegelloze camera met een typische groothoeklens.

3.Velen zullen je vragen om niet te fotograferen als je dezelfde camera met een grotere lens bij je hebt, zoals een telezoomlens.

4.Ze zullen u allemaal vragen om te vertrekken zodra uw statief de grond raakt terwijl u zich opstelt.

Mijn interpretatie van deze bevindingen is dat hoe groter uw totale uitrusting is, hoe groter de kans is dat u niet welkom bent om foto's te maken. Een aanname die ik hier maak is dat buitenstaanders (dat wil zeggen degenen die niet bekend zijn met fotografie) ‘grotere apparatuur’ associëren met ‘professioneeler’, wat zou impliceren dat de regels die door deze locaties worden gesteld zijn: ‘we staan ​​geen professionele fotografie toe’.

Ik zou graag zien dat al deze bedrijven en organisaties hier reageren met feedback over de vraag of dit het geval is. Laten we tot die tijd doorgaan met deze veronderstelling.

Het probleem is dat de grenzen van professionele fotografie al lang niet langer worden bepaald door de omvang van de apparatuur. De komst van smartphones met Instagram & Co, de opkomst van de influencer-cultuur die sterk leunt op fotografie, en de aanzienlijke vooruitgang op het gebied van mobiele fotografie hebben mensen in staat gesteld commercieel levensvatbaar werk te doen met apparatuur die in hun zak past. Heck,films worden nu opgenomen op iPhones. Dit brengt de hele redenering in diskrediet waarom een ​​gewone DSLR en lens anders moeten worden behandeld dan een smartphone als het gaat om wat ‘professioneel’ is.

Laten we naar het volgende niveau gaan: het gebruik van een grote telezoomlens. Ook op dit gebied naderen we nu een tijd waarin smartphones extreme niveaus van computationele zoom kunnen produceren, waardoor iedereen foto's kan maken van objecten en mensen ver weg. Een camera met verwisselbare lenzen zal hier (voorlopig) in sommige opzichten nog steeds een voordeel hebben en een betere kwaliteit opleveren – de vraag is: waarom zou dat een probleem zijn?

Ik kan privacy als de belangrijkste reden beschouwen: als locatie-eigenaar wil je ervoor zorgen dat mensen zich niet ongemakkelijk voelen en de indruk krijgen dat ze van ver weg worden gefotografeerd zonder hun medeweten of toestemming. Mijn argument zou echter zijn dat als dit de bedoeling van een fotograaf was, en hij zou dit kwaadwillig doen, de wetten rond de privacybescherming van anderen nog steeds van toepassing zouden zijn – of het nu op een locatie is die particulier eigendom is van een grote ontwikkelaar, of op een openbaar plein. Het is onwaarschijnlijk dat een particuliere bewaker iemand ervan kan weerhouden zich met dergelijke activiteiten bezig te houden, zelfs als de wet dat niet kan.

We gaan verder met de laatste en ogenschijnlijk ergste dader: de drievoetige vriend van de fotograaf met lange sluitertijden. Een statief. Hier kan het de moeite waard zijn om snel uit te leggen waarom fotografen ervoor kozen dit apparaat mee te nemen. Over het algemeen moeten camera's gedurende een bepaalde tijd licht opvangen om een ​​goed belicht beeld te produceren. Als het buiten helder is, is minder dan een seconde voldoende om dat te bereiken, misschien 1/100 of zelfs 1/1000. Als het donker wordt, is dit niet meer genoeg.

Het kan zijn dat de camera 3, 5 of 10 seconden nodig heeft om voldoende licht op te vangen en een beeld van goede kwaliteit te produceren. Het probleem is dat niemand de camera zo lang stil kan houden, wat betekent dat er beweging plaatsvindt tijdens de lichtopnameperiode, wat resulteert in een wazige opname. Hier komt het statief van pas, waardoor de camera stabiel blijft terwijl deze de benodigde fotonen verzamelt. Toegegeven, er zijn andere toepassingen voor een statief, maar over het algemeen draaien ze om vergelijkbare concepten.

Dus ik vraag me af: waarom willen locaties niet dat er statieven worden gebruikt? Meer dan eens plaatste ik mijn camera op een rail, steen, tas of wat dan ook toen mij werd gevraagd mijn statief niet meer te gebruiken, en dit was acceptabel. Hoe is dat logisch? Het resultaat is hetzelfde, behalve dat mijn compositie misschien slechter is en riskanter (de camera kan vallen, enz.). Mijn statief zal er waarschijnlijk nog zijn, leunend tegen een nabijgelegen muur.

Zoals we eerder ontdekten, lijkt het op veel plaatsen oké om een ​​camera te gebruiken, maar alleen het statief triggert iets bij het beveiligingspersoneel waardoor ze je vragen te stoppen. Dit lijkt onlogisch: we kunnen overdag exact dezelfde foto maken in goede kwaliteit (voldoende licht voor een korte belichting), maar als we 's nachts een statief nodig hebben om voldoende licht vast te leggen om dezelfde kwaliteit te krijgen, wordt dit als niet acceptabel beschouwd. Het lijkt niet waarschijnlijk dat daglichtfoto's geschikt zijn voor een locatie-eigenaar, maar nachtfoto's niet.

Ten slotte zijn, vergelijkbaar met het argument met telelenzen, de nieuwste generatie smartphones langzaam bezig met een inhaalslag op dit gebied, waarbij ze digitale stabilisatie gebruiken om acceptabele nachtfoto's te maken, en de grenzen tussen de grootte en het type apparatuur dat nodig is om gelijksoortige foto's te maken verder vervagen. .

Je vraagt ​​je misschien af ​​waarom we nog steeds speciale camera's en lenzen nodig hebben. Welnu, de smartphonetechnologie bevindt zich nog niet helemaal in het stadium waarin deze alle fotografische uitdagingen aankan die een gespecialiseerde camera aankan, en hoewel dit voor gemiddelde foto's voor een Instagram-post op een klein smartphonescherm misschien minder een probleem is, als je op zoek bent naar druk bijvoorbeeld een foto af; dit is waar het verschil tussen de twee soorten apparatuur zichtbaar wordt. Sommige soorten foto's zijn nog niet haalbaar met smartphones, maar dat betekent niet dat ze automatisch 'beter', professioneler of commercieel bruikbaarder zijn.

Zullen de organisaties die deze regels opstellen, binnenkort elke vorm van fotografie op hun locaties verbieden, nu smartphones de speciale camera's voor deze laatste scenario's inhalen? Mijn voorspelling is dat hun marketingafdelingen snel zouden schreeuwen en schreeuwen als ze geconfronteerd zouden worden met het verlies van de gratis sociale dekking, terwijl dit praktisch onmogelijk zou zijn. Als de veronderstelling aan het begin van dit bericht juist is, zou de grondgedachte moeten verschuiven van “we staan ​​geen professionele fotografie toe” naar “we staan ​​geen commerciële fotografie toe” – dit kan logisch zijn omdat de locatie de commerciële activiteiten wil controleren. Maar hoe kun je dat doen als een foto van een influencer, gemaakt en bewerkt met een smartphone, gemakkelijk veel meer geld kan opleveren dan een fotograaf met een speciale camera die een opname maakt die urenlang is gepland en bewerkt, afgedrukt op fine-art-papier en verkocht in een galerie? ?

Dus vooruitlopend daarop is het misschien het juiste moment om opnieuw te definiëren wat ‘commerciële’ of ‘professionele’ fotografie in deze context betekent en een gesprek te beginnen over het vaststellen van duidelijkere en logische regels voor welke scenario’s en apparatuur wel of niet zijn toegestaan, en voor welke reden. Uiteindelijk is het duidelijk dat bedrijven de vrijheid hebben om iedereen te vragen hun pand te verlaten of geen camera te gebruiken die groter is dan een smartphone, of een sinaasappel, of welke willekeurige definitie ze ook kiezen, ongeacht de reden.

Uiteindelijk zal dit er waarschijnlijk voor zorgen dat fotografen proberen een foto te maken met welke middelen dan ook, in plaats van met wat het beste resultaat oplevert. Die foto is misschien niet zo goed, niet zo creatief, niet zo interessant, of misschien gebeurt hij helemaal niet en zal het moment voor altijd voorbij zijn, waardoor de fotograaf en zijn of haar publiek teleurgesteld achterblijven en de kans op de locatie wordt weggenomen. om positieve indrukken te creëren of nieuwe bezoekers aan te trekken vanwege het bestaan ​​van de foto, zonder logische reden.

Ik, en ik ben er zeker van dat de hele fotografiegemeenschap in Dubai en de rest van de wereld, openstaat voor deze discussie met de besluitvormers bij de verschillende organisaties, in het voordeel van iedereen – zodat we onze hobby en passie ongehinderd kunnen volgen. , zodat het publiek kan genieten van geweldige fotografie en organisaties kunnen profiteren van hoogwaardige berichtgeving.

Ik zie verschillende manieren waarop een middenweg kan worden gevonden: Vraag fotografen een vrijgaveformulier te ondertekenen waarin de locatie toestemming krijgt om de foto's te gebruiken. Laat fotografen een disclaimer ondertekenen die ervoor zorgt dat we de foto's niet commercieel kunnen publiceren of doorverkopen/licentieren. Creëer een systeem om op jaarbasis toestemming te verlenen aan een persoon, en niet voor één enkele shoot. Vraag ID's aan om te weten wie wanneer op de locatie heeft geschoten. Train beveiligers om te bepalen in welke gevallen er sprake is van een echt probleem veroorzaakt door een fotograaf. Of behandel fotografen met een camera gewoon op dezelfde manier als iemand met een smartphone.

Toegegeven, er zijn details en kwesties die met deze suggesties moeten worden aangepakt, maar ik ben ervan overtuigd dat er betere manieren zijn om een ​​wederzijds begrijpelijke en levensvatbare basis te leggen dan de inconsistente en onlogische benadering die veel plaatsen momenteel lijken te volgen.

Laten we dit uitzoeken. Het enige wat we willen is geweldige foto's maken van de steden en plaatsen waar we van houden.

Over de auteur: Florian Kriechbaumer is een fotograaf en zakenman gevestigd in Dubai, VAE. De meningen in dit artikel zijn uitsluitend die van de auteur. Meer werk van Kriechbaumer vindt u opInstagram,zijn website,Facebook,Twitteren, En500px. Dit artikel is ook gepubliceerdhier.